Arthur Verhaegen (1847-1917) speelde een prominente rol bij de omslag die een aantal ultramontanen ca. 1886 maakte in de richting van structurele initiatieven ter emancipatie van de volksklassen, de gematigde christendemocratie en sociale wetgeving. Hij kwam echter niet tot een inleving in het streven naar Vlaamse emancipatie, getuige zijn afwijzing van het territorialiteitsbeginsel inzake taalwetgeving.