Leopold III (1901-1983) werd aan de vooravond van en tijdens de Tweede Wereldoorlog het boegbeeld van een autoritaire stroming in de Belgische politiek. Zijn controversiële houding en meegaande opstelling tegenover de Duitse bezetter lagen na de oorlog aan de basis van de Koningskwestie, die diepe sporen naliet in de Belgische geschiedenis en de communautaire breuklijn versterkte.