De Benelux is als concept ingebed in de discussie over de relatie tussen de staten die zijn ontstaan uit het uiteenvallen van het Koninkrijk der Nederlanden (1815-1830) en kreeg gestalte in een douane-unie in 1958. Sindsdien leidt de Benelux een sluimerend bestaan, ondanks pogingen vanuit de maatschappij om tot uitgebreidere politieke samenwerking te komen. Hoewel Franstalige politici als Camille Gutt en Paul-Henri Spaak als de Belgische aartsvaders van de Benelux de geschiedenisboeken in zijn gegaan, hebben ook de flamingantische kopstukken Frans van Cauwelaert en Julius Hoste jr. een betekenisvolle rol in haar ontstaansgeschiedenis gespeeld. Door de verwantschap met de staatkundige idealen van het Verdinaso (na de Nieuwe Marsrichting), kon de Benelux ook in de context en nasleep van deze Groot-Nederlandse en fascistische beweging op bijzondere belangstelling rekenen, wat het concept dan weer verdacht maakte in francofiele kringen.